Geçen sene doğum günümde İstanbul'daydım. Bloga da yazmıştım o zaman gripten yataklara düşmüş, epeyce sürünmüştüm. Bu yıl turp gibiyim...Bu yılki doğum günüm biraz daha özellikliydi benim için. Otuzuma girdim. Dün gece doğum günüme saatler kala içimi saran korku bu akşam terk etti beni. Ben bu korkuya Josef K. sendromu ismini taktım. Kafka'nın Dava'sında otuzuncu doğum... Continue Reading →
Bugün doğum günümdü. Sevdiğim dostlarım yalnız bırakmadılar, ablam yanımdaydı, ailem, abim uzakta ama yanımdaydı-anneciğim seni çok seviyorum bu arada:)-Ama yine de biraz melankolik, azıcık yalnız, biraz yorgun ve fena halde hasta geçirdim günü. İstanbul'dayım...Yabancı bir şehirde fena halde yabancı ve yalnız insanlar, gripten halsizleşmiş zavallı bir Ankaralı'nın yanından geçerken izledim onları. Yalnızlık heryerde, birlikteyken bile... Continue Reading →
Düşe Dokunur Şeyler 